Bad Bunny właśnie wypuścił nową płytę. I to mimo, że poprzednia wyszła zaledwie dwa miesiące temu i wciąż bije rekordy na Spotify. Ale łamanie schematów to dla tego muzyka chleb powszedni: śpiewał gościnnie u najpopularniejszych artystów świata nim nawet wydał debiutancki album, przesunął granice seksualności w zdominowanym do tej pory przez machismo reggaetonie i pomógł przeprowadzić rewolucję na rodzinnym Portoryko. A to wszystko w zaledwie cztery lata, od kiedy zarabiał na życie pakując innym ludziom zakupy w supermarkecie.

Salwador, od lat na podium najniebezpieczniejszych państw świata, po raz kolejny próbuje rozprawić się z odpowiedzialnymi za tę sytuację krwawymi gangami. Choć na czele kraju stoi nowy prezydent, to sięga po starą politykę twardej ręki – mimo, że gdy próbowano jej ostatnim razem, to w walkach ginął średnio jeden człowiek na godzinę. Przemoc na taką skalę stosuje dziś ekipa, która pierwotnie powstała tylko dlatego, że grupa nastolatków ubierała się inaczej niż ich rówieśnicy i miała inny gust muzyczny.

Właśnie minęły 2 lata od zabójstwa Marielle Franco, wschodzącej gwiazdy brazylijskiej polityki. To historia jak z filmu i to nie tylko dlatego, że jednym z jej bohaterów jest pierwowzór postaci w lokalnym hicie kinowym: mieszają się w niej futbol, muzyka, szwadrony śmierci i polityka. Śmierć Marielle jak w soczewce skupia wszystkie bolączki, z którymi boryka się jej ojczyzna.

K-pop jest dziś najszybciej rosnącym gatunkiem muzycznym na świecie. Jego wartość przekroczyła niedawno 5 mld dolarów, koncerty na stadionach w Europie i USA wyprzedają się w ciągu kilku minut, największe gwiazdy tego nurtu zbierają amerykańskie nagrody, a ich teledyski biją rekordy wyświetleń na YouTube. I to mimo, że śpiewają w praktycznie nieznanym poza ich rodzimą Koreą Południową języku.