Bad Bunny właśnie wypuścił nową płytę. I to mimo, że poprzednia wyszła zaledwie dwa miesiące temu i wciąż bije rekordy na Spotify. Ale łamanie schematów to dla tego muzyka chleb powszedni: śpiewał gościnnie u najpopularniejszych artystów świata nim nawet wydał debiutancki album, przesunął granice seksualności w zdominowanym do tej pory przez machismo reggaetonie i pomógł przeprowadzić rewolucję na rodzinnym Portoryko. A to wszystko w zaledwie cztery lata, od kiedy zarabiał na życie pakując innym ludziom zakupy w supermarkecie.

Instituto Nacional to najbardziej prestiżowe liceum w Chile: skończyło je 18 prezydentów tego kraju, oraz jeden peruwiański. Ale za imponującą fasadą kryje się brzydka rzeczywistość: niedziałające ogrzewanie, nieszczelne okna, przeciekający dach, zdewastowane toalety. To dlatego, że szkoła jest publiczna, a Chile ma największe na świecie dysproporcje w sektorze edukacyjnym – placówki finansowane przez gminy ledwo stać na opłacanie rachunków, podczas gdy te prywatne opływają w luksusy, ale mają czesne uniemożliwiające naukę komukolwiek spoza wąskiej elity finansowej.

Choć tylko 4 proc. obywateli Kanady to rdzenni mieszkańcy kraju, to w zasmucających statystykach należą do czołówki: co czwarty więzień ma takie pochodzenie (wśród kobiet co trzecia więźniarka), co trzecie dziecko nie kończy podstawówki, a połowa żyje poniżej granicy ubóstwa, trzykrotnie częściej popełniają samobójstwa niż członkowie innych grup społecznych, a nieletni targają się na swoje życie aż sześć razy częściej niż ich koledzy o innym kolorze skóry.