W Portugalii, którą rządzi jedyny w Europie ciemnoskóry premier, coraz większą popularność zdobywa rasistowska skrajna prawica. To znak, że pół wieku po straceniu kolonii, kraj wciąż dopiero układa się z nabytą wówczas wielokulturowością.

Złote wizy, pranie brudnych pieniędzy i wspomaganie zamieszek. Jakie wnioski o rosyjskiej dezinformacji możemy wyciągnąć z jej działań na drugim końcu Europy?

Przez dwa wieki niepodległości Grecja chętniej odbierała obywatelstwo, niż je nadawała. Urodzone w kraju i poddane hellenizacji w szkołach dzieci imigrantów mogą liczyć na paszport dopiero od 2015 r., który paradoksalnie jest też momentem, gdy tradycyjną grecką gościnność zaczęła wypierać niechęć do przybyszów.

Dziś wypada dokładnie 10 lat, od kiedy tysiące młodych Hiszpanów zaczęło okupować place w kilkudziesięciu miastach kraju i domagać się radykalnej zmiany systemu. Rewolucja się w końcu nie ziściła, ale na jej fali scenę polityczną wywróciły do góry nogami trzy nowe partie. Co ich losy mówią o dzisiejszej Hiszpanii?

Ćwierć wieku po referendum, w którym mieszkańcy Quebecu dosłownie o włos zadecydowali, że nie chcą niepodległości od reszty Kanady, miejscowa partia secesjonistyczna zapowiada powtórkę głosowania. Ale poparcie dla tej idei wyraźnie spadło, od kiedy prowincja zapewniła lokalną dominację językowi francuskiemu.