W ostatni weekend na Jamajce zamordowano 19 osób, w tym 2 dzieci. Mimo, że od zeszłego roku w kilku częściach wyspy obowiązuje stan wyjątkowy i od tamtej pory tymczasowo aresztowano już kilkuset podejrzanych, to przemoc w tym popularnym, wakacyjnym miejscu nie maleje. Zbrodnia nie omija nawet największych gwiazd tamtejszej muzyki: zarówno tych, które padają jej ofiarą, jak ich tych, które same są ich sprawcami.

Salwador, od lat na podium najniebezpieczniejszych państw świata, po raz kolejny próbuje rozprawić się z odpowiedzialnymi za tę sytuację krwawymi gangami. Choć na czele kraju stoi nowy prezydent, to sięga po starą politykę twardej ręki – mimo, że gdy próbowano jej ostatnim razem, to w walkach ginął średnio jeden człowiek na godzinę. Przemoc na taką skalę stosuje dziś ekipa, która pierwotnie powstała tylko dlatego, że grupa nastolatków ubierała się inaczej niż ich rówieśnicy i miała inny gust muzyczny.

Właśnie minęły 2 lata od zabójstwa Marielle Franco, wschodzącej gwiazdy brazylijskiej polityki. To historia jak z filmu i to nie tylko dlatego, że jednym z jej bohaterów jest pierwowzór postaci w lokalnym hicie kinowym: mieszają się w niej futbol, muzyka, szwadrony śmierci i polityka. Śmierć Marielle jak w soczewce skupia wszystkie bolączki, z którymi boryka się jej ojczyzna.

Tuż przed Bożym Narodzeniem, w stolicy Brazylii ograbiono i spalono świątynię umbandy. W całym kraju doszło w zeszłym roku do ponad 100 ataków na miejsca kultu tej afrolatynoskiej religii oraz pokrewnej jej candomblé, a bici i zastraszani kapłani obu wyznań zostali zmuszeni do zamknięcia 180 świątyń. Takich jak ta, w której w 1917 r. nagrano po raz pierwszy piosenkę samby – dziś ścieżki dźwiękowej słynnego karnawału w Rio.